Jak uzyskać Europejski Nakaz Zapłaty?
W poprzednim wpisie zajęliśmy się zagadnieniem Europejskiego Tytułu Egzekucyjnego (ETE). Dziś omawiamy instytucję Europejskiego Nakazu Zapłaty (ENZ). O ile ETE jest zaświadczeniem odnoszącym się do orzeczenia (bądź aktu urzędowego lub ugody sądowej) wydanym w ramach postępowania krajowego, to ENZ może być wydany jedynie w ramach jednolitego postępowania wspólnego dla państw członkowskich. Podstawowym celem ENZ jest przyspieszenie i ułatwienie obrotu prawnego w Unii Europejskiej. Instytucja ta, razem z ETE oraz europejskim postępowaniem w sprawie drobnych roszczeń, o którym napiszemy w kolejnym wpisie, służy urzeczywistnieniu idei wspólnego rynku.
ENZ został uregulowany w Rozporządzeniu (WE) nr 1896/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 grudnia 2006 r. ustanawiającym postępowanie w sprawie europejskiego nakazu zapłaty. ENZ stosuje się we wszystkich państwach członkowskich z wyjątkiem Danii. Tryb ENZ ma zastosowanie od dnia 12 grudnia 2008 r., przy czym można go stosować w odniesieniu do wszelkich odpowiednich sporów, nawet gdy kwestie, które doprowadziły do powstania sporu, wystąpiły przed dniem 12 grudnia 2008 r. (pod warunkiem, rzecz jasna, że nie upłynął okres przedawnienia mający zastosowanie do danego roszczenia zgodnie z właściwym prawem krajowym).
W ramach postępowania ws. ENZ nie przewiduje się rozprawy sądowej – postępowanie ma wyłącznie charakter pisemny, z wyjątkiem sytuacji, gdy nakaz zostanie zakwestionowany lub złożony zostanie sprzeciw. Co ważne, zarówno pozew, uzupełnienie pozwu jak i sprzeciw należy wnieść na formularzach, które stanowią załączniki do ww. Rozporządzenia i dostępne są TUTAJ.
Ponadto postępowanie to jest nieobowiązkowe w tym sensie, że to powód decyduje o wyborze tego postępowania, a nie żadnego innego z pozostałych dostępnych sposobów dochodzenia danego roszczenia. Co ważne, orzeczenie o odrzuceniu pozwu nie pozbawia powoda możliwości ponownego dochodzenia danego roszczenia w ramach innych odpowiednich postępowań, w tym postępowania w sprawie europejskiego nakazu zapłaty, jak również przed tym samym sądem, który odrzucił pozew.
Pozew powinien zawierać kwotę roszczenia, w tym kwotę roszczenia głównego oraz, stosownie do okoliczności, odsetki, kary umowne i koszty oraz opis okoliczności wskazanych jako podstawa roszczenia.
Sąd wydaje nakaz w terminie 30 dni od dnia wniesienia pozwu. Następnie zawiadamia pozwanego o możliwości spełnienia świadczenia albo wniesienia sprzeciwu do sądu wydania. Sprzeciw należy wnieść w terminie 30 dni od doręczenia nakazu pozwanemu. Zgodnie z art. 12 ust. 4 lit. b) Rozporządzenia nakaz stanie się wykonalny, jeżeli pozwany nie wniesie sprzeciwu do sądu wydania.
Europejski nakaz zapłaty, który stał się wykonalny, jest w równym stopniu wykonalny we wszystkich państwach członkowskich. Nie ma więc potrzeby przeprowadzania jakichkolwiek dalszych procedur związanych z uznawaniem orzeczeń. Przede wszystkim organy państwa członkowskiego wykonania nie mogą ponownie badać okoliczności merytorycznych lub procedur, które doprowadziły do wydania ENZ, z wyłączeniem sytuacji określonych w art. 22 i 23 Rozporządzenia.